Jak działa tablica routingu?

Aby mówić o tablicy routingu, przypomnijmy sobie najpierw, czym jest router i jak działa.

Podsumowując krótko:

• routery mają interfejsy za pomocą których łączą się z innymi urządzeniami
• kiedy pakiet wchodzi na interfejs, router stara się znaleźć prawidłowy interfejs wychodzący aby wysłać pakiet
• Pole adresu docelowego IP , które znajduje się w nagłówku jest sprawdzane z informacją zawartą w tablicy routingu
• kiedy router znajdzie dopasowanie w tablicy routingu, wysyła pakiet na konkretny interfejs
• ten proces jest powtarzany na całej trasie pakietu w momencie jego przejścia przez każdy router na ścieżce

Tablica routingu

W tym poście skupimy się na poniższym procesie:

„Pole adresu docelowego IP , które znajduje się w nagłówku jest sprawdzane z informacją zawartą w tablicy routingu.” 

Miejsce w pamięci, w którym znajduje się informacja o ścieżkach nazywa się tablicą routingu.  Tablica routingu zawiera wpisy routingowe, czyli listę sieci docelowych, zwanych prefiksami, lub trasami. Znajdziemy w niej informacje nt. trasy docelowej, adresu next hop, czyli następnego routera w którego kierunku należy wysłać pakiet oraz informacji o wychodzącym interfejsie.

Algorytm sprawdzenia tablicy routingu można opisać w kilku punktach:

1. Mając informację o docelowym adresie IP router wybiera najlepiej pasujący wpis w tablicy. Ta zasada zwana jest LONGEST PREFIX MATCH, czyli zasadą najlepiej dopasowanego wpisu, a więc wpisu o najdłuższej pasującej kombinacji maski sieci i adresu docelowego. To oznacza, że w naszym przypadku wpis: 192.168.1.20/32 jest bardziej dopasowany niż 192.168.1.0/24 w poszukiwaniu trasy do adresu IP 192.168.1.20.
2. Dlaczego jest lepiej dopasowny? Ponieważ 192.168.1.20/32 dopasowuje dokładnie 32 bity z naszego adresu docelowego podczas gdy 192.168.1.0/24 dopasowuje jedynie 24 bity. Dla przypomnienia, zasada działania porcji adresu

Jak routery uczą się trasy docelowej?

Są 2 opcje :

• Możemy wskazać to routerowi wprost:jeśli chcesz dostać się do sieci C, idź przez router 2. Mechanizm dodawania tras manualnie to inaczej routing statyczny.  Na poniższym rysunku pomarańczowe wpisy powinny zostać skonfigurowane ręcznie.

Wyobraź sobie teraz, że musisz skonfigurować router ze wszystkimi wpisami tras w Internecie, których jest ponad 600 000! Musiałbyś wprowadzić ponad 600 tys. wpisów ręcznie? Na szczęście istnieje lepszy sposób:

• Routing dynamiczny. W przypadku dynamicznego routingu konfigurujemy routery, aby same uczyły się od siebie tras routingu.

Przykład: Router 3 ma Laptopa C podłączonego bezpośrednio, dlatego rozgłasza sieć C jako znaną jemu do innych routerów sąsiadujących z nim. Router 2 otrzymuje aktualizację o sieci C i wstawia ją do swojej tablicy routingu, a następnie przekazuje tę aktualizację dalej. W taki sposób cała sieć dowiaduje się o sposobie dotarcia do celu bez udziału administratora sieci.

Routing statyczny i dynamiczny to tylko część naszego darmowego kursu z podstaw sieci. Dowiedz się więcej o routingu z E-Learning Network Course!